Definicja układu nerwowego
Układ nerwowy (łac. systema nervosum; ang. nervous system) ? zbiór wyspecjalizowanych komórek, pozostających ze sobą w złożonych relacjach funkcjonalnych i strukturalnych, odpowiadający za sterowanie aktywnością organizmu. Układ nerwowy jest w stanie wykryć określone zmiany zachodzące w otoczeniu i wywołać w związku z tym odpowiednią reakcję organizmu.
Jest zbudowany z komórek nerwowych oraz komórek glejowych. Z punktu widzenia histologii, zbiór komórek nerwowych bywa nazywany tkanką nerwową, zaś zbiór komórek glejowych ? tkanką glejową. Jednak komórki nerwowe i glejowe nie są od siebie odseparowane, ale razem tworzą zwartą masę, stąd też wielu autorów uważa, że rozdzielanie układu nerwowego na dwie tkanki jest niepoprawne, nierzeczywiste i w związku z tym przyjmują istnienie w układzie nerwowym tylko jednej tkanki nerwowej, którą tworzą zarówno komórki nerwowe, jak i glejowe.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Układ_nerwowy
SM, a inne choroby układu nerwowego
Stwardnienie rozsiane można łatwo pomylić z innymi chorobami atakującymi układ nerwowy i zaburzającymi jego funkcje. Żeby poprawnie zdiagnozować SM trzeba zrobić odpowiednie badania, które często trzeba powtarzać, aby zobaczyć zmiany w mózgu chorego. Jest to ostateczny czynnik determinujący, czy dana choroba jest stwardnieniem rozsianym, czy nie.
Podobne do Sm objawy mogą dawać choroby takie jak: choroba Devica, choroba Marburga, udar mózgu, rozległe zapalenie rdzenia kręgowego, toczeń i sporo innych.
Koszty i leki na SM
Leczenie SM jest w części refundowane z kasy chorych, jednak ma pewne ograniczenia czasowe oraz wiekowe. Po określonym czasie, który na dzień dzisiejszy wynosi 2 lata, chory musi płacić pełną stawkę za kuracje, która znacząco opóźnia postępowanie choroby.
Na szczęście jest wiele prywatnych klinik, które oferują przeróżne metody leczenia, które są skuteczne w zależności od predyspozycji pacjenta oraz jego podatności na konkretny lek. Obecnie najpopularniejszą i najnowszą metodą leczenia SM jest interferon beta, który stosowany jest w Europie oraz w Azji jako najskuteczniejszy lek na to schorzenie.